VMware Dynamic Environment Manager (eski adı User Environment Manager), işletim sistemi ve uygulamalar için kullanıcı ayarlarını yakalayarak profil yönetimi sağlar. Geleneksel uygulama profili yönetimi çözümlerinin aksine, Dynamic Environment Manager tüm profili yönetmez. Bunun yerine yöneticinin belirlediği ayarları yakalar. Bu ayarlar, daha az veri yüklenmesi gerektiğinden oturum açma ve oturum kapatma süresini azaltır. Bir kullanıcı bir uygulamayı başlattığında ayarlar dinamik olarak uygulanabilir, bu da oturum açma sürecini daha eşzamansız hale getirir. Kullanıcı verileri, Folder Redireciton ile yönetilir.
Bileşenler ve Temel Özellikler
Dynamic Environment Manager, aşağıdaki bileşenlerden oluşan Windows tabanlı bir uygulamadır.
- Active Directory Grup İlkesi
- NoAD Modu
- Konfigürasyon Paylaşım Alanı
- Profil Paylaşım Alanı
- FlexEngine
- FlexEngine Konfigürasyon Dosyası
- Application Profiller
- HelpDesk Support Tool
- Self-Support
- SyncTool
- DirectFlex
DirectFlex
DirectFlex, kullanım verimliliğini artırır. DirectFlex için bir uygulama yapılandırırsanız, uygulamanın ayarları, kullanıcı işletim sisteminde oturum açtığında değil, kullanıcı uygulamayı başlattığında okunur. Uygulama ayarlarında yapılan değişiklikler, kullanıcı işletim sisteminden çıkış yaptığında değil, kullanıcı uygulamadan çıktığında profil arşivlerine geri yazılır.
Sanal masaüstünde veya RDSH sunucusunda çalışan FlexEngine, kullanıcı istemci cihazdan oturum açtığında başlar ve kullanıcı oturumu kapatana kadar çalışır. Bir kullanıcı oturum açtığında, Active Directory GPO veya NoAD.xml dosyası FlexEngine’i yapılandırır. FlexEngine oturum açma sırasında başlar, kullanıcı ayarlarını yapılandırma paylaşımından alır ve kişiselleştirme ayarlarını (DirectFlex ile yapılandırılmamış uygulamalar için) profil paylaşımından alır.
Oturum açtıktan sonra, kullanıcı bir uygulamayı açtığında, FlexEngine, kişiselleştirme ve önceden tanımlanmış uygulama ayarları gibi ilgili konfigürasyonları dinamik olarak yüklemek ve uygulamak için DirectFlex’i kullanır. Kullanıcı uygulamayı kapattığında, FlexEngine değişiklikleri kullanıcı profili arşiv paylaşımına geri kopyalamak için DirectFlex’i kullanır. Kullanıcı oturumu kapattığında, FlexEngine kalan Windows kişiselleştirmesini kullanıcı profili arşiv paylaşımına geri yazar. Aşağıdaki şekil bu süreci göstermektedir.
Bir BT yöneticisi, kullanıcı oturum açarken değişiklik yaparsa, değişiklikler kullanıcının bir oturumda bir sonraki oturum açmasına kadar uygulanmaz. Kullanıcı tarafından yapılan değişiklikler mevcut oturuma ve sonraki oturumlara uygulanır.
DirectFlex olmadan, tüm ayarlar oturum açma işlemi sırasında okunur ve oturum kapatma işlemi sırasında geri yazılır. Örneğin, bir kullanıcının masaüstünde 10 uygulaması olabilir, ancak bir oturumda yalnızca 2 uygulama kullanabilir. DirectFlex etkinleştirilmezse, 10 uygulamanın tümü için ayarlar yüklenir ve bu, birçok ayar varsa oturum açma ve oturumu kapatma sürecini yavaşlatabilir.
DirectFlex’i etkinleştirirken aşağıdaki yönergeleri dikkate alın:
- DirectFlex’i etkinleştirmek için, FlexEngine, oturum açma sırasında çalışacak şekilde yapılandırılmalıdır.
- Duvar kağıdı, klavye ve bölgesel ayarlar gibi Windows ayarlarını içeren yapılandırma dosyaları için DirectFlex’i etkinleştirmeyin. Bu ayarlar her zaman oturum açma ve oturum kapatma sırasında işlenmelidir.
- En iyi uygulama, Microsoft Office ve İnternet tarayıcıları gibi ara yazılım olarak işlev gören ve birçok eklenti kullanan uygulamalar için DirectFlex’i etkinleştirmemektir.
Uygulamalar için Flex Yapılandırma Dosyaları
Dynamic Environment Manager, yönetici olarak size, kullanıcı profilinin hangi bölümlerinin yönetileceği konusunda ayrıntılı denetim sağlar. Bu tasarım yaklaşımı göz önüne alındığında, hangi uygulamaların ve ayarların yönetileceğini belirtmelisiniz. Flex yapılandırma dosyaları, Dynamic Environment Manager ile yönetmek istediğiniz her uygulama için içe aktarılır veya oluşturulur.
Genel Windows ayarları ve Microsoft Office gibi uygulamalar için bir dizi Flex yapılandırma dosyası veya şablonu, halihazırda Dynamic Environment Manager Console üzerinde yüklüdür. Ek şablonlar, VMware Marketplace’ten indirilebilir.
Kendi Flex yapılandırma dosyalarınızı ve önceden tanımlanmış ayar şablonlarınızı oluşturmak için Application Profiler adlı dahili bir yardımcı program kullanılabilir.
Triggers
Dynamic Environment Manager, çeşitli eylemleri başlatmak için Triggers’ları kullanır. Oturum açma, oturum kapatma, uygulama başlatma ve uygulamadan çıkış gibi olaylar, FlexEngine tarafından Windows ve uygulama ayarlarını dinamik olarak içe ve dışa aktarmak için kullanılan tetikleyicilerdir.
Tetiklenen görevler, bir tetikleyici ve gerçekleştirilecek bir eylemden oluşur. Örneğin, DirectFlex Refresh eylemini Session Reconnect tetikleyicisini kullanan bir görev oluşturmak , bir Horizon kullanıcısı daha önce bağlantısı kesilmiş bir sanal masaüstüne veya uygulama oturumuna bağlandığında DirectFlex ayarlarının yenilenmesine neden olur.
Dosya türü ilişkilendirmeleri, sürücü eşlemeleri ve yazıcı eşlemeleri gibi çeşitli kullanıcı ayarları, Trigers kullanılarak yenilenebilir . Tetikleyicileri koşullarla birleştirmek, konuma duyarlı yazdırma gibi gelişmiş özellikleri destekler.
Örneğin, bir kullanıcı A binasındaki uç noktadan Horizon oturumuna bağlandığında, Dynamic Environment Manager uygun yazıcıları uç nokta cihazının IP aralığına göre eşleyebilir. Kullanıcı bağlantısı kesilirse veya B binasına geçerse ve aynı Horizon oturumuna yeniden bağlanırsa, Dynamic Environment Manager, uç nokta cihazının yeni konumuna göre yeni yazıcıları dinamik olarak eşleyebilir.
Çevrimdışı Senaryolar için SyncTool
SyncTool, Windows bilgisayarlar çevrimdışı çalışırken veya yavaş WAN bağlantılarına sahipken Dynamic Environment Manager’ı kullanmanıza olanak tanır. SyncTool, VDI ve RDSH kullanıcıları için uygun değildir.
SyncTool, Dynamic Environment Manager yapılandırma paylaşımını ve kişisel arşivleri yerel bir önbellek klasörüyle senkronize eder . Böylece kullanıcı, WAN bağlantısı güvenilir olmadığında veya kullanılamadığında bile her zaman oturum açabilir. SyncTool tamamen yapılandırılabilir ve BT için sorun giderme yardımı sağlayan ayrıntılı günlük dosyaları oluşturabilir.
SyncTool’u verileri yalnızca belirli aralıklarla çoğaltacak şekilde yapılandırarak ağ trafiğini sınırlayabilirsiniz.
Kullanıcı Profili Stratejisi
Bir Windows kullanıcı profili, profil klasörleri, kullanıcı verileri ve kullanıcı kayıt defteri gibi birden çok bileşenden oluşur. Folder Redirection, kullanıcı verilerini konuk işletim sisteminden soyutlamak için kullanılabilir ve GPO aracılığıyla veya Dynamic Environment Manager kullanıcı ortamı ayarları kullanılarak yapılandırılabilir.
Altyapı
Dynamic Environment Manager çok az altyapı gerektirir. GPO’lar Dynamic Environment Manager ayarlarını belirtmek için kullanılır. SMB paylaşımları yapılandırma verilerini ve profil verilerini barındırmak için kullanılır. Yöneticiler, ayarları yapılandırmak için Dynamic Environment Manager konsolu kullanırlar.
FlexEngine Agent Yapılandırması
FlexEngine Agent, Dynamic Environment Manager ile yönetmek istediğiniz herhangi bir fiziksel, sanal veya bulutta barındırılan Windows cihazına kurulmalıdır.
FlexEngine kurulduktan sonra etkinleştirilmeli ve yapılandırılmalıdır. Bunu, ADMX şablonları ile bir GPO oluşturarak veya NoAD modunda kullanmak için XML tabanlı bir yapılandırma dosyası oluşturarak gerçekleştirirsiniz.
FlexEngine için NoAD Modu
NoAD modu, Active Directory’e bağımlı olmadan FlexEngine’in yapılandırılmasını sağlar. Bir GPO veya oturum açma ve kapatma komut dosyaları oluşturmanız gerekmez. Active Directory’nin kullanılamadığı veya GPO yapılandırmasının oldukça kısıtlı olduğu kuruluşlar için NoAD modu daha iyi bir seçim olabilir. Kavram kanıtı veya test ortamları için NoAD modu, resmi AD değişiklik kontrol süreçlerinden geçmekten daha hızlı değişiklikler yapmanızı sağlayabilir.
NoAD modunu kullanmak için FlexEngine MSI yükleyicisindeki NOADCONFIGFILEPATH özelliği kullanılarak yüklenmelidir.
FlexEngine aracısını kurmadan önce Dynamic Environment Manager konfigürasyon paylaşımınızı yapılandırdığınızdan emin olun. NoAD modu yükleme işleminin bir parçası olarak yapılandırma paylaşımının yolunu belirtmelisiniz.
Not : NoAD modunu devre dışı bırakmak için FlexEngine’i kaldırın ve NOADCONFIGFILEPATH MSI özelliği olmadan yeniden yükleyin .
Ölçeklenebilirlik ve Kullanılabilirlik
Dynamic Environment Manager mimarisi, adanmış sunuculara veya bir veritabanına dayanmaz. Birincil altyapı bileşenleri, SMB paylaşımlarında barındırılması gereken yapılandırma paylaşımı ve profil arşiv paylaşımıdır. Bu basit mimari, Dynamic Environment Manager’ın ölçeklendirilmesini kolaylaştırır ve çok sayıda şirketin, ölçek sınırlarına girmeden 100.000’den fazla cihazla üretim ortamlarını yönetmesine olanak tanır.
Genel bir öneri, SMB paylaşımları için Windows dosya sunucularını kullanmaktır. Çünkü bunların SAN ve NAS cihazlarından SMB uygulamalarından daha hızlı ve daha güvenilir oldukları kanıtlanmıştır. En iyi SMB performansı için en son Windows sürümünü kullanın. SMB 3.0’ı tanıtan Windows Server 2012’den önceki bir Windows sürümünü kullanmayın.
Dosya sunucularının yeterli kaynaklara sahip olduğundan emin olun. Tek bir Windows dosya sunucusu, 10.000 Dynamic Environment Manager kullanıcısını desteklemek için ölçeklenebilir. 10.000 kullanıcıyı destekleyen özel bir Windows dosya sunucusu için 4 vCPU ve 16 GB RAM önerilir.
Bir Windows dosya sunucusu 8.000 kullanıcılık bir hedef için yeterli olabilir, ancak büyük bir hata alanı oluşturabilir. Arıza alanını azaltmak ve donanım arızalarından daha kolay kurtulmak için daha fazla, daha küçük dosya sunucusunu kümelemeyi düşünün. Dahili testler, 4 vCPU ve 10 GB RAM içeren tek bir Windows dosya sunucusunun 2.000 kullanıcı için mükemmel performans sağlayabileceğini göstermiştir.
Yeterli CPU ve RAM ayırmaya ek olarak, Windows dosya sunucularının yüksek performanslı bir disk alt sistemine erişimi olduğundan emin olun. Dynamic Environment Manager, kullanıcı oturumu boyunca dosya sunucularından okuyacak ve yazacaktır. Bu işlemler ne kadar hızlı olursa, kullanıcı deneyimi o kadar iyi olur. Yapılandırma paylaşımını okuma işlemleri için optimize edilmiş depolama alanına yerleştirmeyi düşünün. Profil arşiv paylaşımını, okuma ve yazma için optimize edilmiş depolama alanına yerleştirin.
Yapılandırma Ayarları için Paylaşımın Boyutlandırılması
Yapılandırma paylaşımına, oturum açma ve oturum kapatma sırasında ve DirectFlex özellikli uygulamaların başlatılması ve kapatılması sırasında erişilir. Dynamic Environment Manager gerektiği gibi yalnızca küçük yapılandırma verisi bitlerini okuduğundan, yapılandırma paylaşımına bant genişliği tüketimi düşüktür. Gerçek bant genişliği kullanımı, yapılandırdığınız yapılandırma dosyaları ve önceden tanımlanmış ayarlar gibi yapılandırma öğelerinin sayısına göre değişiklik gösterecektir. Yapılandırma paylaşımını kullanıcı masaüstlerine yakın sunucularda tutmak, en iyi performansı ve oturum açma sürelerini sağlayacaktır.
Kapasite gereksinimleriniz değişiklik gösterse de, tipik dağıtımlar için 5.000 kullanıcı başına 1 GB yeterlidir.
Profil Arşivi için Paylaşımın Boyutlandırılması
Profil arşiv paylaşımı, ZIP dosyaları olarak saklanan tüm kullanıcılar için kişisel ayarları içerir. Her kullanıcı için benzersiz bir alt klasör oluşturulur. Kişisel kullanıcı ayarları, oturum açma veya uygulama başlangıcında bu paylaşımdan okunur ve oturum kapatıldığında veya uygulama çıkışında geri yazılır. En iyi performansı sağlamak için, bu klasörü kullanıcılarla aynı veri merkezine veya ağ konumuna yerleştirin. FlexEngine’in doğru klasörü kullanacak şekilde yapılandırılması, birden çok GPO kullanılarak gerçekleştirilebilir, örneğin, Active Directory sitesi başına veya OU başına ayrı bir GPO olarak.
Profil arşiv paylaşımını oluştururken aşağıdaki önerileri göz önünde bulundurun:
- Dynamic Environment Manager’i tüm kullanıcı profili arşivlerini, profil arşiv yedeklerini ve günlük dosyalarını aynı paylaşımda depolayacak şekilde yapılandırın.
- Home Drive değil, özel bir paylaşım kullanın.
Profil arşiv klasörünün kullanıcı başına boyutu aşağıdakilere bağlıdır:
- Kullanılan uygulama sayısı ve Windows ayarları – Bir uygulama yapılandırıldığında, profil arşiv paylaşımında depolanan yapılandırma verilerini yakalamak için kayıt defteri ayarları, INI dosyaları veya diğer depolar kullanılır. Çoğu uygulama için depolanan konfigürasyon verisi miktarı çok azdır. Aşağıdaki örneklere göz atmanızda fayda var.
- VLC Media Player: 30 KB
- Notepad ++: 145 KB
- Mozilla Firefox: 1,14 MB
- Yapılandırılan yedekleme sayısı – Kişiselleştirme için yapılandırılmış bir uygulama için kullanıcı ayarları değiştiğinde, eski profil arşivi ZIP dosyasının bir yedek kopyası oluşturulur. Bu yedekleme, kullanıcı yapılandırmasını daha önceki bir duruma geri yüklemek için kullanılabilir. Birkaç yedek kopyayı korumak, ayarları geri yüklemeniz gerektiğinde daha fazla esneklik sağlar, ancak daha fazla kopya tutmak daha fazla alan tüketir. Beş yedek kopya bulundurmanız önerilir.
- Uygulama türleri – Uygulamalar, yapılandırma verilerini kayıt defteri anahtarları, INI dosyaları ve veritabanları gibi çeşitli şekillerde depolar ve seçeneklerin bir kombinasyonunu kullanabilir. Profil arşiv paylaşımında yalnızca gerekli yapılandırma verilerinin saklandığından emin olmak için profilinizi oluşturduğunuz uygulamaları kapsamlı bir şekilde test etmeniz önemlidir. Profil arşivlerini küçük tutmak, yalnızca paylaşımdaki kapasite tüketimini azaltmakla kalmaz, aynı zamanda sanal masaüstü veya RDSH sunucusu ile dosya sunucusu arasında aktarılan veri miktarını da azaltır.
Multi-Site Tasarım
Dynamic Environment Manager verileri aşağıdaki türlerden oluşur. Bu veriler tipik olarak ayrı paylaşımlarda depolanır ve HA sağlamak için farklı şekilde ele alınabilir:
- BT yapılandırma verileri – Kullanıcı ortamı veya uygulamalar için önceden tanımlanmış yapılandırma sağlayan BT tanımlı ayarlar
- Profil arşivi (kullanıcı ayarları ve yapılandırma verileri) – Bireysel son kullanıcının özelleştirme veya yapılandırma ayarları
Dynamic Environment Manager, BT yapılandırma verilerinin ve kullanıcı ayarları verilerinin iki tesiste kullanılabilir olması gereksinimlerini karşılamak için bu tasarım, dosya paylaşımlarını eşlemek için DFS-N kullanır.
Yapılandırma Paylaşımı
Yapılandırma dosyası paylaşımları için, DFS-N ile aynı anda birden çok dosya sunucusu kopyasının etkin olması tamamen desteklenir. Bu mümkündür, çünkü son kullanıcılara, yazma çakışmalarını önlemek için dosya paylaşımlarına salt okunur izinler atanır.
Yapılandırma paylaşımının düzeni için iki tipik model vardır.
- Merkezi yapılandırma paylaşımı – Merkezi bir yapılandırma paylaşımı kullanarak Multi-Site bir Dynamic Environment Manager örneğinin tasarlanması, merkezi BT için yönetimi kolaylaştırır. Yapılandırma paylaşımındaki değişiklikler, daha sonra bir veya daha fazla Remote Site’a çoğaltılan bir birincil kopyaya yapılır.
- Her sitede ayrı yapılandırma paylaşımı – Diğer bir seçenek, her sitede bir yapılandırma paylaşımı oluşturarak birden çok Dynamic Environment Manager sitesi uygulamaktır. Her sitedeki BT yöneticileri kendi Dynamic Environment Manager örneklerini devreye alıp yönetebildiğinden, bu model merkezi olmayan BT’yi destekler.
Profil Paylaşımı
Kullanıcı ayarları dosya paylaşımları için DFS-N desteklenir ve siteler arasında birleşik bir Namespace oluşturmak için kullanılabilir. Bu paylaşımların içeriği son kullanıcılar tarafından okunacağı ve yazılacağı için, Namespace bağlantılarının yalnızca bir aktif hedefe sahip olması önemlidir. Namespace bağlantılarını birden çok etkin hedefle yapılandırmak, verilerin bozulmasına neden olabilir.
Namespace bağlantılarını bir etkin ve bir veya daha fazla etkin olmayan (pasif) hedefle yapılandırmak, size bir kesinti durumunda, manuel olarak da olsa, hızlı bir şekilde uzaktaki bir siteye yük devretme yeteneği sağlar.
Kesinti durumunda başka bir dosya sunucusuna geçmek birkaç basit manuel adım gerektirir:
- Mümkünse, etkin klasör hedefinden istenen klasör hedefine veri çoğaltmanın tamamlandığını doğrulayın.
- Etkin klasör hedefi için DFS-N Referral Status’u devre dışı bırakın
- İstenen klasör hedefinde DFS-N Referral Status’u etkinleştirin.
Dağıtım ve Yönetim için Önerilen Uygulamalar
Kurulum, bir sonraki bölümde belirtildiği gibi basit bir işlemdir. Kurulumdan sonra, aşağıdaki bölümlerde açıklanan ilk yapılandırma ve devam eden yönetim için önerileri izlediğinizden emin olun.
Kurulum
Dynamic Environment Manager’ı birkaç kolay adımda kurabilir ve yapılandırabilirsiniz:
- Yapılandırma verileri ve kullanıcı verileri için SMB dosya paylaşımları oluşturun.
- Dynamic Environment Manager için ADMX şablonlarını içe aktarın.
- Dynamic Environment Manager için Grup İlkesi ayarlarını oluşturun.
- GPO ayarlarını Computer objelerine uygularken, Loopback’i kullanın .
- FlexEngine Agent’i, yönetilecek sanal masaüstüne veya RDSH sunucusu VM’lerine kurun.
- Dynamic Environment Manager Management Console’u kurun ve konfigürasyon paylaşımını ayarların.
Başlangıç konfigürasyonu
Dynamic Environment Manager’ı uygularken aşağıdaki en iyi uygulamaları göz önünde bulundurun:
- Oturum açma hızını ve kullanıcı deneyimini optimize etmek için, DirectFlex’i olabildiğince kullanın. Application Profiler, oluşturulan tüm Dynamic Enviroment Manager yapılandırma dosyaları için DirectFlex’i varsayılan olarak etkinleştirir. Microsoft Office ve İnternet tarayıcıları gibi ara yazılım işlevi gören ve birçok eklenti kullanan uygulamalar için DirectFlex’i etkinleştirmeyin.
- FlexEngine’i yapılandıran bir GPO oluşturmak için sağlanan ADMX şablonunun kullanılması önerilir. FlexEngine’i yapılandırmak için bir GPO kullanıyorsanız, oturum açma sırasında FlexEngine’i başlatmak için bir oturum açma komut dosyası kullanmayın. Bunun yerine, oturum açma sırasında FlexEngine’i başlatmak için FlexEngine’i “Run FlexEngine as Group Policy” ayarını etkinleştirin . Grup İlkesi uzantısının kullanılması, oturum açma sürelerini optimize eder ve daha fazla Windows ayarını destekler.
- Grup İlkesi uzantılarını kullanırken, “Always wait for the network at computer startup and logon” Grup İlkesi ayarını etkinleştirerek, uzantının her oturum açma sırasında çalıştığından emin olun . Bu Grup İlkesini, tüm Windows istemcilerinin bulunduğu Active Directory’deki bir OU’ya uygulayın.
- SyncTool’u periyodik olarak çevrimdışı olacak bilgisayarlar için kullanırken, bir kullanıcı önbelleğe alınmış kimlik bilgileriyle oturum açtığında, Grup İlkesi istemci tarafı uzantılarının çalışmadığını unutmayın. FlexEngine hala oturum açma sırasında çalıştığından emin olmak için, -OfflineImport parametresini kullanın.
- Son kullanıcılar, kurumsal ağdan sık sık bağlantısı kesilen veya bant genişliği sınırlı olan dizüstü bilgisayarlara güvenirken isteğe bağlı SyncTool’u kullanmayı düşünün.
- Application Profiller, makinenizi yapılandırma dosyaları veya önceden tanımlanmış ayarlar oluşturmak için hazırlarken, FlexEngine Agent’ın kurulu olmadığından emin olun.
- Mümkün olan en iyi performansı sağlamak “VMware Optimization Tool” kullanarak Windows 10 görüntülerinizi optimize ettiğinizden emin olun .
- Kullanıcı verilerini SMB paylaşımlarına soyutlamak için Dinamik Ortam Yöneticisi tasarımınıza Folder Redirection’ı dahil edin. Folder Redirection, Dinamik Ortam Yöneticisi Yönetim Konsolu veya Windows GPO kullanılarak yapılandırılabilir.
Yönetme
Dynamic Environment Manager dağıtımınızı yönetirken aşağıdaki en iyi uygulamaları göz önünde bulundurun.
- Sürücü ve yazıcı eşlemeleri oluştururken, “Run asynchronously” seçeneğinin etkinleştirildiğinden emin olun (bu ayar varsayılan olarak etkindir). Bu ayar, kullanıcı oturum açma işlemi eşlemelerin oluşturulmasını beklemediği için oturum açma hızını optimize eder. Kullanıcı, sürücüler ve yazıcılar arka planda eşleştirilirken çalışmaya başlayabilir.
- Yapılandırma değişikliklerini takip etmek ve önemli notlar almak için “Comments” sekmesini kullanın.
- Mümkünse “Condition Sets” kullanın. Aynı koşulu birden çok kez kullanmak yerine (sürücü eşleştirme, yazıcı eşleştirme veya masaüstü kısayolları gibi eylemler için), bir koşul kümesi oluşturmak ve bunu tüm ilgili öğelere bağlamak daha hızlıdır. Oturum açma süresi daha hızlıdır çünkü koşul kümesi yalnızca bir kez işlenir ve sonuç önbelleğe alınır.
- Konum tabanlı yazdırma ve diğer ayarları sağlamak için “EndPoint IP Address”, “EndPoint Name” ve “EndPoint Platform” koşullarını kullanın.
- Oturum açma hızını daha da optimize etmek ve bir oturum sırasında kullanıcı ortamını yenilemek için “Triggers” görevleri kullanın.
Umarım sizler için de faydalı olmuştur.
