Bu yazımda sizlere Citrix Virtual Apps and Desktops ortamınızda hangi imaj yöntemlerini seçebileceğinizi ve ortamınızın için hangi imaj yöntemlerinin uygun olabileceği hakkında bilgiler vereceğim.
Her Citrix Virtual Apps and Desktops (CVAD) projesi için yapılması gereken en yaygın tasarım kararlarından biri, hangi imaj dağıtım modelinin iş ve operasyonel gereksinimlerinizi karşıladığını belirlemektir. Bu makale, imaj dağıtım modellerinin hangi durumlarda ve hangi senaryolarda tercih edilmesi gerektiğini açıklamaktadır.
Citrix ortamlarını verimli bir şekilde yönetmek için yaygın olarak kullanılan iki dağıtım modeli vardır:
- Machine Creation Services (MCS)
- Provisioning Services (PVS)
Citrix Machine Creation Services
Citrix Machine Creation Services, Delivery Controller içinde bağlı olan Citrix Virtual Apps and Desktops çözümünün bir bileşenidir. Altta yatan Hypervisor veya bulut sağlayıcısının API’larını kullanan MCS, bir ana imajdan birden fazla bağlantılı klonlar oluşturur. Oluşturulan bu klon makineler, bir adet Differencing disk ve Identity disk içerir.
Citrix Provisioning Services
Citrix Provisioning, imajları klonlamak yerine, tek bir paylaşılan disk imajını birden çok bağımsız makineye aktarır. Citrix Provisioning, kuruluşların, makinelerin sayısı artmaya devam etse bile yönetmeleri gereken imajların sayısını azaltmalarına olanak tanır.
İmaj Karar Faktörleri
Her projenin mimari yapısı benzersizdir ve farklı gereksinimleri, hedefleri vardır. Bu nedenle, iyi bir mimarın farklı projeler için farklı dağıtım modelleri seçmesi ve yalnızca birini tercih etmesi yaygındır. Bunun yanı sıra aynı ortam içerisinde birden fazla dağıtım modelini eşzamanlı olarak görebiliriz.
Belirgin Karar Faktörleri
Belirgin karar faktörleri, PVS veya MCS’in aynı yapıda tercih edilmediği, genellikle tek bir olası seçeneğin olduğu senaryoları kapsar.
Fiziksel Makineler
Projeniz fiziksel makinelere imaj dağıtımını içeriyorsa yalnızca Citrix PVS uygundur.(ve işlevseldir). Bu model, laboratuvar ve eğitim ortamları, çağrı merkezleri ve sanal masaüstlerine erişmek için kullanılan “ince istemci” cihazları gibi standartlaştırılmış masaüstü bilgisayarlar için iyi çalışır.
Önerilen model: PVS
Bulut Dağıtımı
Microsoft Azure, Amazon Web Services veya Google Cloud Platform gibi genel altyapı hizmet olarak (IaaS) ortamlarından birinde sanal uygulamaları ve masaüstlerini çalıştırmayı planlıyorsanız, bu tür ortamların Citrix PVS’yi desteklemediğini unutmayın.
Önerilen model: MCS
Kalıcı VDI
Sanal masaüstlerini kalıcı modda dağıtırken, en yaygın yaklaşımlar şunlardır:
- Full clones with MCS
- Fast clones with MCS
- User layers
- Manual / ESD provisioning (SCCM)
- Hypervisor templates
Kalıcı makineler için MCS kullanırken, iki olası yaklaşım vardır. Fast Clones with MCS, az depolama alanı gereksinimi ve hızlı makine oluşturma avantajı sağlarken, Storage Migration / Backup / HA, bu dağıtım modelinde daha karmaşıktır. Bu genellikle kalıcı makineler için bir gereklilik olduğundan, Full Clones with MCS, kalıcı masaüstleri için önerilen yaklaşımdır
Önerilen model: MCS
Değişken Karar Faktörleri
Belirgin karar faktörleri daha basit olsa da, değişken karar faktörlerinde durum biraz daha esnek, yoruma açık, deneyimle karar verilebilen bir faktördür. Citrix, ihtiyaçlarınız için en iyi çözümü seçme esnekliği sağlar ve aşağıdaki faktörlere ilişkin kararlarınız önerilerden farklı olabilir.
Teknik Bilgi ve Beceri
Bu, özellikle bir Citrix danışmanıysanız ve yeni bir müşteri için basit bir ortam oluşturmak istiyorsanız, dikkate alınması gereken önemli bir faktördür. Bu ortamı yönetecek ekibin becerilerini ve yeteneklerini göz önünde bulundurun. Eğer bir kurumun teknik ekibi Citrix teknolojilerinde yeniyse, statik bir ortamda çalışıyorsa, çalıştığı ortamda birden fazla iş ile ilgileniyorsa ve çalıştığı iş yerinde birden fazla role sahipse, ortamın karmaşıklığını en aza indirmek ve hareketli parçaların sayısını azaltmak iyi bir fikir olabilir. Bu durumda, MCS daha iyi bir çözüm olabilir.
Önerilen mod: Teknik beceriler söz konusuysa MCS
Aşinalık
Hali hazırda Citrix kullanan firmalar ve iş ortaklarının çoğu Citrix PVS veya MCS yöntemlerine aşinadır ve yeterince kullanmışlardır. Aşinalık olgusu, hangi imaj yönetim modelinin kullanılacağına karar verilirken önemli rol oynamaktadır. Siz ve ekibinizin geri kalanı bir çözümün prosedürlerine ve teknik yönlerine aşinaysanız, bu çözüm tüm gereksinimlerinizi ve ihtiyaçlarınızı karşılıyorsa, istediğiniz dağıtım modelini kullanabilirsiniz. Bununla birlikte, Citrix danışmanlığı yapıyorsanız da projelerinizde kurumun öğrenme eğrisini, bilgi birikimini ve becerisini dikkate almanız önemlidir.
Hem PVS hem de MCS, karmaşık mimarileri ve büyük ortamları destekleyebilmektedir. Kişisel tercih / deneyim, genellikle bir yöntemi seçerken yer alan en önemli karar faktörüdür.
Önerilen mod: PVS veya MCS, hangisi daha tanıdıksa
Multi-Site Mimari
Multi-Site Mimaride, imajları birden çok Storage alanında hızlı ve güvenli bir şekilde oluşturma becerisi kritik önem taşır. PVS ile bu Replication işlemi basittir ve genellikle farklı dosya paylaşımları arasında basit kopyalama işlemini içerir. MCS ile Multi-Site dağıtımları otomatikleştirmek mümkün olsa da, PVS süreci daha basit ve kullanımı daha kolaydır.
Önerilen mod: PVS
Sürekli Değişkenlik
Citrix PVS’in en büyük avantajlarından biri, bir sanal diskten (vDisk) diğerine anında geçiş yeteneğidir. MCS ile benzer sonuçlar elde etmek mümkündür, ancak bu işlem PVS ile daha basittir.
Sık sık değişiklik gerektiren ortamlar için, PVS daha esnek, kullanıma hazır bir çözüm sunabilir. Bu kararda yer alan daha fazla faktör vardır. Örneğin ortamınızda MCS kullanarak imajları güncellemek ne kadar sürer ve kaç adet Storage ortamına kopyalanması gerekir. Genel olarak PVS daha esnek bir imaj yönetimi sunduğu için tercih edilebilir.
Önerilen mod: PVS
Ortamın Boyutu
Pek çok insanın inandığı kadar önemli olmayan bir faktör , hedef ortamın ölçeğidir. Hem PVS hem de MCS, on binlerce makineye ölçeklenebilen kurumsal kullanıma hazır çözümlerdir.
Ölçek potansiyel bir karar faktörü olduğunda, küçük ve basit bir ortam tasarlıyorsanız – ilgili başka faktörler (fiziksel makinelere provizyon gibi) olmadığı sürece, MCS, daha küçük ortamlar (onlarca makine) için tercih edilen yöntemdir.
Önerilen mod: Daha küçük ortamlar için MCS, daha büyük ortamlar için PVS / MCS
Darboğaz
Citrix PVS yöntemini seçerken aslında birinci planda kontrol etmeniz gereken kısım Network Bottleneck konusudur. PVS düzgün ve performanslı çalışan bir ağ ortamına ihtiyaç duyar. Hibrit bir UDP trafiği kullandığı için, tüm paket dizisinin tekrarlanması gerektirdiğinden, gönderilen paketlerin etkisi önemli olabilir. Ağ performansı veya kararlılığı önemliyse, MCS daha iyi bir yaklaşım olabilir.
Önerilen mod: Ağ performansı önemli ise MCS
Persistent Disk
PVS ile kalıcı verileri yazma ve önbellek diskinde depolamak mümkündür. Bu yetenek MCS ile de mümkündür, ancak daha fazla komut dosyası oluşturma ve otomasyon becerisi gerektirir. Bu prosedürü otomatikleştirmek istemiyorsanız veya gerekli becerilere sahip değilseniz, kullanıma hazır bir PVS işlevselliği daha iyi bir seçenek olabilir.
Önerilen mod: PVS
Hypervisor ve Storage Optimizasyonu
Başlangıçta belirtildiği gibi, PVS çoğunlukla Hpervisor’den bağımsız bir çözümken, MCS’nin performansı, kararlılığı, esnekliği, altta yatan Hypervisor ve Storage’a bir bağımlılığa sahiptir.
Bununla birlikte, temel altyapınız MCS ile düzgün çalışacak şekilde tasarlanmışsa, Software Acceleration. yerine Hardware Acceleration’ı kullanacağınız için MCS ile daha iyi sonuçlar elde etmek mümkündür.
Önerilen mod: MCS
Umarım sizler için de faydalı olmuştur.
